اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ مِنْ بَهاَّئِكَ

خدايا از تو خواهم به درخشنده ترين مراتب

بِاَبْهاهُ وَكُلُّ بَهاَّئِكَ بَهِىُّ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِبَهاَّئِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى

درخشندگيت با اينكه تمام مراتب آن درخشنده است خدايا درخواست كنم به همه مراتب درخشندگيت خدايا از

اَسْئَلُكَ مِنْ جَمالِكَ بِاَجْمَلِهِ وَكُلُّ جَمالِكَ جَميلٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ

تو خواهم به زيباترين مراتب جمالت با اينكه تمام مراتب جمالت زيبا است خدايا از تو خواهم

بِجَمالِكَ كُلِّهِاَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ مِنْ جَلالِكَ بِاَجَلِّهِ وَكُلُّ جَلالِكَ

به همه مراتب جمالت خدايا از تو خواهم به باشكوهترين مراتب جلالت با اينكه تمام مراتب جلال تو

جَليلٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِجَلالِكَ كُلِّهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ مِنْ

باشكوه است خدايا از تو خواهم به همه مراتب جلالت خدايا از تو خواهم به

شرح کامل ادعیه و اعمال مشترک در ادامه مطلب...

شيخ صدوق به سند معتبره روايت كرده از حضرت امام رضا (عليه السلام) از پدران بزرگوار خود از حضرت اميرالمؤ منين (عليه و على اولاده السلام) كه فرمود : خطبه اى خواند براى ما روزى حضرت رسول خدا (صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ آله) پس فرمود : اَيُّها النّاس بدرستى كه رو كرده است به سوى شما ماه خدا با بركت و رحمت و آمرزش. ماهى است كه نزد خدا بهترين ماه ها است و روزهايش بهترين روزها است و شب هايش بهترين شب ها است و ساعت هايش بهترين ساعتها است و آن ماهي است كه خوانده اند شما را در آن بسوى ضيافت خدا و گرديده ايد در آن از اهل كرامت خدا . نَفَسهاى شما در آن ثواب تسبيح دارد و خواب شما ثواب عبادت دارد و عملهاى شما در آن مقبول است و دعاهاى شما در آن مستجاب است . پس سؤ ال كنيد از پروردگار خود به نيّت هاى درست و دل هاى پاكيزه از گناهان و صفات ذميمه كه توفيق دهد شما را براى روزه داشتن آن و تلاوت كردن قرآن در آن .

روايت‌هاي‌ فراواني‌ كه‌ هم‌ از طريق‌ اهل‌ سنت‌ و هم‌ در منابع‌ شيعه‌ ذكر شده‌،تصريح‌ دارند كه‌ نام‌گذاري‌

اين‌ مولود مبارك‌ به‌ وسيله‌ رسول‌ خدا(ص) بوده‌ كه‌ البته‌ در برخي‌ از آنها چنين‌ آمده‌ كه‌ حضرت‌ فرموده‌اند:

اين‌ نام‌ گذاري‌ به‌ دستور جبرئيل‌ و در نقل ‌ديگر به‌ دستور خداوند بوده‌ است‌. به‌ چند نمونه‌ توجه‌ كنيد:

الف‌) «ذخائر العقبي‌» از اسماء بنت‌ عُميس‌ روايت‌ كرده‌ كه‌ حضرت‌ زهرا(س) فرزندبزرگوارش‌، حسن‌(ع) را

به‌ خانه‌ من‌ آورد، درست‌ همين‌ لحظه‌ پيامبر اكرم‌(ص) تشريف ‌آوردند و فرمود: اي‌ اسماء! فرزندم‌ را بياور

امام‌ حسن‌(ع) را در پارچه‌اي‌ زرد رنگ‌ نهاده‌بودم‌ و به‌ حضور مباركش‌ بردم‌، رسول‌ خدا(ص) فرمود: مگر به‌

شما نگفتم‌ كودك‌ را در پارچه‌ زرد رنگ‌ نپيچيد. بلافاصله‌ كودك‌ را در پارچه‌ سفيدي‌ گذاشتم‌ و به‌ حضورش‌

بردم‌. رسول‌ خدا(ص) كودك‌ را از من‌ گرفت‌ و در گوش‌ راست‌ او اذان‌ و در گوش‌ چپش‌ اقامه‌ گفت‌.

آن‌ گاه‌ از علي‌(ع) پرسيدند: اين‌ فرزند را چه‌ ناميده‌ايد؟ علي‌(ع) گفت‌: من‌ بر شما پيشي‌ نمي‌گيرم‌،

رسول‌ خدا(ص) فرمود: من‌ هم‌ در نام‌ گذاري‌ او، بر خدا سبقت‌ نمي‌جويم‌. در اين‌ هنگام‌ جبرئيل‌ نازل‌ شد

و گفت‌: اي‌ محمد! پروردگار سلام‌ مي‌رساند و مي‌فرمايد:موقعيت‌ علي‌ در نزد تو، مانند منزلت‌ هارون‌ به‌

موسي‌ است‌؛ با اين‌ تفاوت‌ كه‌ پيامبري‌پس‌ از تو مبعوث‌ نمي‌شود، اسم‌ فرزند را حسن‌ نام‌ گذاري‌ كن‌.

پس‌ از يك‌ سال‌ امام‌حسين‌(ع) متولد شد. پيامبر اكرم‌(ص) به‌ خانه‌ اسماء آمد و جريان‌ را آن‌ سان‌ كه‌

بيان‌كرديم‌، به‌ وي‌ گفت‌ و قصه‌ نام‌ گذاري‌ را متذكر شد تا آن‌ جا كه‌ «جبرئيل‌» گفت‌: نام‌ اين‌كودك‌ را حسين‌

بگذار.

مشابه‌ همين‌ حديث‌ در منابع‌ شيعه‌ ذكر شده‌ است‌.

ب‌) مرحوم‌ صدوق‌ با اسناد خودش‌ از امام‌ رضا(ع) و ايشان‌ هم‌ از پدران‌ بزرگوارش‌ از امام‌ زين‌ العابدين‌ از

اسماء بنت‌ عميس‌ روايت‌ كرده‌ كه‌ وقتي‌ امام‌ حسين‌(ع) به‌ دنيا آمدند رسول‌ خدا(ص) به‌ علي‌(ع)

فرمودند:

«اسم‌ فرزندت‌ را چه‌ گذاشتي‌؟» علي‌(ع) گفتند: من‌ در نام‌ گذاري‌ او از شما پيشي‌نمي‌گيرم‌... رسول‌

خدا(ص) فرمود: من‌ هم‌ در نام‌ گذاري‌ او از خدا پيشي‌ نمي‌گيرم‌. آن‌ گاه‌جبرئيل‌ فرود آمد و گفت‌: اي‌ محمد

خداي‌ علي‌ اعلي‌ به‌ تو سلام‌ مي‌رساند و مي‌گويد:جايگاه‌ علي‌ نزد تو همانند جايگاه‌ هارون‌ نسبت‌ به‌

موسي‌ است‌ و اين‌ فرزند را به‌ اسم ‌فرزند هارون‌ نام‌ گذاري‌ كن‌. رسول‌ خدا(ص) فرمودند: اسم‌ پسر

هارون‌ چه‌ بوده‌؟ جبرئيل‌گفت‌: شبير. رسول‌ خدا(ص) فرمودند: زبان‌ من‌ عربي‌ است‌ و جبرئيل‌ در جواب‌

گفت‌: نام‌ او را حسين‌ بگذار...»

البته‌ روايات‌ با اين‌ مضمون‌ فراوان‌ نقل‌ شده‌ چه‌ در كتاب‌هاي‌ اهل‌ سنت‌ و چه ‌شيعه‌، گرچه‌ برخي‌ مطالب‌

ديگر در تعدادي‌ از آن‌ روايات‌ وجود دارد كه‌ قابل‌ بحث ‌مي‌باشد، ولي‌ آن‌ چه‌ از مجموع‌ اين‌ روايات‌ برمي‌ آيد

اين‌ كه‌ نام‌ گذاري‌ اين‌ مولود شريف ‌به‌ وسيله‌ رسول‌ خدا(ص) بوده‌ و ايشان‌ هم‌ به‌ امر خداوند اين‌ كار را

انجام‌ داده‌اند. كمتر ديده‌ شده‌ و يا شايد سابقه‌ نداشه‌ باشد كه‌ نام‌ گذاري‌ كسي‌ با اين‌ ترتيب‌ و

تشريفات‌ خاص‌ و الهي‌ انجام‌ گرفته‌ باشد و اين‌ نشان‌ از عظمت‌ و بزرگي‌ اين‌ وجود مقدس‌ دارد.

اعمال مُختصّه ماه شعبان

شب اوّل

دوازده ركعت که در هر رکعت حمد یک مرتبه و یازده مرتبه توحید خوانده شود.

روز اوّل

1- روزه‌ این روز فضیلت بسیار دارد و از حضرت صادق علیه السلام روایت شده كه هر كه روز اوّل شعبان را روزه بگیرد براى او بهشت واجب می‌شود.

2- سید بن طاوس از حضرت رسول صَلَّى اللهِ علیه و آله براى كسى كه سه روز اوّل این ماه را روزه بگیرد ثواب بسیارى نقل كرده است.

3- در شب‌هاى سه روز اول دو ركعت نماز وارد شده که در هر ركعت حمد یك مرتبه و توحید یازده مرتبه خوانده شود.

روز سوّم

روز سوم، روز مباركى است كه امام حسین بن على علیهماالسلام در این روز متولد گشت. از قاسم بن عَلاء همدانى وكیل امام حسن عسكرى علیه السلام نامه‌ای رسیده که مولاى ما امام حسین علیه‌السلام در روز پنجشنبه سوم شعبان متولد گشت پس این روز را روزه گرفته شود و دعای ذیل در آن روز خوانده شود.

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فى هذَا الْیَوْمِ الْمَوْعُودِ بِشَهادَتِهِ قَبْلَ اْستِهْلالِهِ وَ وِلادَتِهِ بَكَتْهُ السَّماَّء ُوَ مَنْ فیها وَالاْرْضُ وَ مَنْ عَلَیْها وَ لَمّا یَُطَاْ لابَتَیْها قَتیلِ الْعَبْرَةِ وَ سَیِّدِ الاُْسْرَةِ الْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَةِ یَوْمَ الْكَرَّةِ الْمُعَوَّضِ مِنْ قَتْلِهِ اَنَّ الاْئِمَّةَ مِنْ نَسْلِهِ وَالشِّفاَّءَ فى تُرْبَتِهِ والْفَوْزَ مَعَهُ فى اَوْبَتِهِ والاْوصِیاَّءَ مِنْ عِتْرَتِهِ بَعْدَ قاَّئِمِهِمْ وَ غَیْبَتِهِ حَتّى یُدْرِكُوا الاْوْتارَ وَ یَثْاَروُا الثّارَ وَ یُرْضُوا الْجَبّارَ وَ یَكُونُوا خَیْرَ اَنْصارٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِمْ مَعَ اْختِلافِ اللَّیلِ وَالنَّهارِ. اَللّهُمَّ فَبِحَقِّهِمْ اِلَیْكَ اَتَوَسَّلُ وَ اَسْئَلُ سُؤالَ مُقْتَرِفٍ مُعْتَرِفٍ مُسیَّئٍ اِلى نَفْسِهِ مِمَّا فَرَّطَ فى یَوْمِهِ وَ اَمْسِهِ یَسْئَلُكَ الْعِصْمَةَ اِلى مَحَلِّ رَمْسِهِ.

اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ وَاحْشُرْنا فى زُمْرَتِهِ وَ بَوِّئْنا مَعَهُ دارَ الْكَرامَةِ وَ مَحَلَّ الاِقامَةِ. اَللّهُمَّ وَ كَما اَكْرَمْتَنا بِمَعْرِفَتِهِ فَاَكْرِمْنا بِزُلْفَتِهِ وَارْزُقْنا مُرافَقَتَهُ وَ سابِقَتَهُ وَاجْعَلْنا مِمَّنْ یُسَلِّمُ لاِمْرِهِ وَ یُكْثِرُ الصَّلوةَ عَلَیْهِ عِنْدَ ذِكْرِهِ وَ عَلى جَمیعِ اَوْصِیاَّئِهِ وَ اَهْلِ اَصْفِیاَّئِهِ الْمَمْدُودین مِنْكَ بِالْعَدَدِ الاِْثْنَىْ عَشَرَ النُّجُومِ الزُّهَرِ وَالْحُجَجِ عَلى جَمیعِ الْبَشَرِ. اَللّهُمَّ وَهَبْ لَنا فى هذَا الْیَوْمِ خَیْرَ مَوْهِبَةٍ وَ اَنْجِحْ لَنا فیهِ كُلَّ طَلِبَةٍ كَما وَ هَبْتَ الْحُسَیْنَ لِمُحَمَّدٍ جَدِّهِ وَ عاذَ فُطْرُسُ بِمَهْدِهِ فَنَحْنُ عائِذُونَ بِقَبْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ نَشْهَدُ تُرْبَتَهُ وَننْتَظِرُ اَوْبَتَهُ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ .

از امام صادق علیه السلام برای این روز دعایی روایت شده که امام حسین علیه السلام در روز عاشورا خوانده‌اند:

اَللّهُمَّ اَنْتَ مُتَعالِى الْمَكانِ عَظیمُ الْجَبَرُوتِ شَدیدُ الِمحالِ غَنِى َُّعنِ الْخَلایِقِ عَریضُ الْكِبْرِیاَّءِ قادِرٌ عَلى ما تَشاَّءُ قَریبُ الرَّحْمَةِ صادِقُ الْوَعْدِ سابِغُ النِّعْمَةِ حَسَنُ الْبَلاَّءِ قَریبٌ إذا دُعیتَ مُحیطٌ بِما خَلَقْتَ قابِلُ التَّوبَةِ لِمَنْ تابَ اِلَیْكَ قادِرٌ عَلى ما اَرَدْتَ وَ مُدْرِكٌ ما طَلَبْتَ وَ شَكُورٌ اِذا شُكِرْتَ وَ ذَكُورٌ اِذا ذُكِرْتَ اَدْعُوكَ مُحْتاجاً وَ اَرْغَبُ اِلَیْكَ فَقیراً وَ اَفْزَعُ اِلَیْكَ خاَّئِفاً وَ اَبْكى اِلَیْكَ مَكْرُوباً وَ اَسْتَعینُ بِكَ ضَعیفاً وَ اَتوَكَّلُ عَلَیْكَ كافِیاً اُحْكُمْ بَیْنَنا وَ بَیْنَ قَوْمِنا (بِالْحَقِّ) فَاِنَّهُمْ غَرُّونا وَ خَدَعُونا وَ خَذَلُونا وَ غَدَرُوابِنا وَ قَتَلُونا و نَحْنُعِتْرَةُ نَبِیِّكَ وَ وَُلَْدُ حَبیبِكَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللهِ الَّذِى اصطَفَیْتَهُ بِالرِّسالَةِ وَائْتَمَنْتَهُ عَلى وَحْیِكَ فَاجْعَلْ لَنا مِنْ اَمْرِنا فَرَجاً وَ مَخْرَجاً بِرَحْمَتِكَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ .